De 'stilte' op dit front (sms'en doe ik wel; kun je ook niet uitzetten) bevalt me nog steeds prima, maar ik vermoedde dat diverse 'contacten' niet of onvoldoende op de hoogte waren van mijn app-defectie. Ze bleven me namelijk appjes sturen, zo kreeg ik mondeling dan wel via email te horen, en ik reageerde maar niet. (Wat was er in godsnaam met me aan de hand?) Voor een vriend die slechtziend is, zeg maar gerust blind, was het moeilijk zeg maar gerust onmogelijk om na te gaan dat er maar één vinkje stond, en nooit twee, laat staan twee blauwe vinkjes, als hij mij een voice-appje had verstuurd, waaruit hij zou kunnen afleiden dat ik uitgeappt was. (Nu zal hij me moeten bellen. Ik verheug me op zijn telefoontjes.)
Wat nodig was, was niets meer maar zeker ook niets minder dan het verwijderen van mijn account.
Ik ben goed in het verwijderen van accounts. Accounts die ik in het verleden heb verwijderd: mijn linked-in account, mijn facebook-account, diverse twitter-accounts, en nog wat accounts waarvoor ik me schaam (of zou moeten schamen).
Vraag me niet waarom, maar gisteren leek mij opeens het moment daar om de whatsapp-account definitief op te heffen. Daarvoor was het wel nodig, o paradox, om het vermaledijde programmaatje opnieuw te installeren, en toen ik dat deed, betrapte ik me erop toch wel weer een k l e i n b e e t j e benieuwd te zijn naar de appjes die ik sinds 6 juli had gemist.
Ik werd niet teleurgesteld.
